زآن روزی که سیلی خورد زهرا
سیه شد روزگار اهل معنا
شنیدم زعارفی که می فرمود
حکم فرج را کند زهرای سیلی خورده امضا

ما گوشه نشینان غم فاطمیه ایم
محتاج عطا و کرم فاطمیه ایم
عمری است که از داغ غمش سوخته ایم

فاطمیه قصه گوی رنجهاست فاطمیه تفسیر سوز مرتضی ست
فاطمیه شعر داغ لاله است قصه ی زهرای ۱۸ ساله ست
فاطمیه شرح دیوار و در است دفتر در مقام سخت زینب پرور است

سبد سبد بیارید گلهای نیلوفری رو
بیاید عزا بگیریم روزای بی مادری رو
بگید چاووش بخونه غم از دلا امون برده
بگید حجله بیارند آخه مادر جوون مرده
پیغمبری که عمری غمخوار امتش بود
روی کبود زهرا (س) اجر نبوتش بود؟

یا علی رفتم بقیع اما چه سود
هرچه گشتم فاطمه(س) آنجا نبود
یا علی قبر پرستویت کجاست؟
آن گل صد برگ خوش بویت کجاست؟

در خانه آه دارد علی
عشق پهلو شکسته داردعلی
آن پسر جان داد فدای مادرش
حسن حسین داغ مادر دارند یاعلی

از فاطمه اکتفا به نامش نکنید
نشناخته توصیف مقامش نکنید
هر کس در او محبت زهرا نیست
علامه اگر هست سلامش نکنید

از فاطمه اکتفا به نامش نکنید / نشناخته توصیف مقامش نکنید
هر کس که در او محبت زهرا نیست / علامه اگر هست سلامش نکنید

حضرت زهرا (س) فرمود: خدایا مرا فارغ کن که تمام توجه ام به آن باشد که برای آن خلق شده ام.

آب! بسوزد دلت/ خاک! شود خاک عزا بر سرت/باد! پریشان شوی/
چشم! الهی که بباری فقط/ پیش نگاه شما… مادر خورشید سوخت

برد در شب تا نبیند بی نقاب
ماه نورانی تر از خود، آفتاب
برد در شب پیکری همرنگ شب
بعد از آن شب، نام شب، شد ننگ شب

الا ای چاه، یارم را گرفتند
گلم,عمرم,بهارم,را گرفتند
میان کوچه ها با ضرب سیلی
همه دارو ندارم را گرفتند

این همه خون روی زمین مال چیست؟
سر تو با این درو دیوار چیست؟
جان به فدای تو و معشوق تو
این رخ نیلی تو از بهر چیست ؟

بعد از تو ای آشنای غم بی ترانه ام
رفتی و دلشکسته ترین در زمانه ام
چشمم سیاه گشته به راه اجل مگر
گم کرده بعد رفتن تو راه خانه ام

دانی که چرا صورت زهرا شده نیلی؟
می خواست رخش پیش عدو زرد نباشد
ای کاش یکی بود در آن کوچه و می گفت
آن کس که به زن حمله کند، مرد نباشد

یا فاطمه”س” من عقده دل وا نکردم
گشــتم ولی قبـــــر تو را پیـــدا نکردم
چشـــم انتــظارم، مـــهدی”عج”بیاید
تــا تـــربـتــت را پــیــــــــدا نــمـــایـــد

حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود ،
خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود ،
ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه ،
گردنت را می شکست آنجا اگر عباس بود .
شهادت حضرت زهرا (س) بر شما تسلیت باد

حضرت محمد (ص) : فاطمه پاره تن من است . هر که او را بیازارد ، مرا آزرده خاطر کرده است و هر که او را شاد کند ، مرا نیز خوشحال نموده است .

از مشرق قلبم رسیده فاطمیه . رخت عزایم کو ، رسیده فاطمیه .

بعد از این خورشید می ماند غریب ، می تراود از لبش ام یجیب

آه زهرا تا ابد جاری بود / دست مولا تشنه یاری بود
چون علی شد بی کس و بی‌ هم‌ نفس / گفت یا زینب به فریادم برس . .

فاطمیه قصه گوی رنجهاست / فاطمیه تفسیر سوز مرتضی ست
فاطمیه شعر داغ لاله است / قصه ی زهرای ۱۸ ساله ست . . .

کاش از قلبم به قلبش راه داشت / کاش زهرا هم زیارتگاه داشت
کاش از شوقم چنان مرغ سحر / می‌زدم گرد مزارش بال و پر
می‌شنیدم ناله‌های غربتش / می‌پریدم تا کنار تربتش . . .

آنان که بر این خانه هجوم آوردند / در خاک نهال کینه را پروردند
در کعبه علی شکسته بتها شان را / اکنون به در خانه تلافی کردند . . .

رفتی تو و زینبت ز غم می سوزد
آتش ز نوایش به دلم افروزد
این خانه عزاخانه شود بار دگر
هر گاه نگاه خود به در می دوزد . . .

باد پاییزی اگر برگ خزان را می برد
مهر زهرا هم گناه شیعیان را می برد . . .
شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

لعنت به عدو که روح تقوا را کشت
ایمان و کمال و عشق و معنا را کشت
باز آ و بگیر انتقامی سنگین
از آنکه ز راه ظلم زهرا را کشت
شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) تسلیت باد

هرچه باشد من نمک پرورده ام
دل به عشق فاطمه خوش کرده ام
حج من بی فاطمه (س) بی حاصل است
فاطمه (س) حلال صدها مشکل است . . .

ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم
مامور برای خدمت زهرائیم
روزی که تمام خلق حیران هستند
ما منتظر شفاعت زهرائیم
شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) بر شما تسلیت باد

بی تو با شمع علی تا به سحر می سوزد
شمع می میرد و او بار دگر می سوزد
یک نفر مثل درختان سپیدار بلند
در خیالش همه شب بین دو در می سوزد . . .

الهی داد از این دل داد از این دل / کنار قبر زهرا کرده منزل
بگو زهرا زجا خیزد ببیند / که اشک دیده کرد خاک او گل . . .
شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت

فاطمیه قصه گوی رنج هاست/فاطمیه تفسیر سوز مرتضی ست/فاطمیه شعر داغ لاله است/قصه زهرای هجده ساله است/فاطمه شرح دیوار و در است

حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود/خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود/ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه/گردنت را می شکست آنجا اگر عباس بود

منم زینب که بی دلدار مانده ام
به قلبم خون به چشمم خار مانده است
نگاهم خیره میماند همیشه
به آن خونی که به دیوار مانده است

حضرت فاطمه(س) :
خداوند امر به معروف را برای اصلاح مردم قرار داد 

نیکی به پدر و مادر، موجب ایمنی از خشم الهی است . (حضرت زهرا س )

حضرت زهرا (س) فرمود: خدایا مرا فارغ کن که تمام توجه ام به آن باشد که برای آن خلق شده ام.

بانو نمی یابیمت ، اما کنار تو گریه مرسوم است ، مگر می توان پهلوی تو بود و
شکسته نبود . نام خود را خصم ، داغ ننگ زد / دید بار شیشه داری ، سنگ زد 

سرفصل کتاب آفرینش زهراست
روح ادب وکمال و بینش زهراست
روزی که گشایند در باغ بهشت
مسئول گزینش و پذیرش زهراست

الا ای چاه یارم را گرفتند / گلم ، باغم ، بهارم را گرفتند
میان کوچه ها با ضرب سیلی / همه دار و ندارم را گرفتند . . .

مرو مادر دلم طاقت نداره / دلم بعد از تو خیلی بی قراره
مگه بابام علی شب های بی تو / سرم رو روی زانوهاش بذاره

ای تو مهراب فاطمه / اسوه ی حجاب فاطمه
یاس پرپر علی بمان / سایه سر علی بمان
قوت دل علی نرو / از مقابل علی نرو . . .

یا علی خرابم از غمت / سوختم کبابم از غمت
زخم کهنه را نمک زدند / همسر تو را کتک زدند . . .

گُل بوته باغ مصطفی زهرا بود آلاله داغ مرتضی زهرا بود
خورشیدِ بلندْ در شبستان وجود سرچشمه رحمت خدا زهرا بود

در این غوغای غمگین زمانه تو را می خواست شب، بی آشیانه
تو خار چشم دنیا بودی ای گُل فدک بود و زمین بود و بهانه 

آن شب که ابوتراب با قلب حزین بسپرد تن اُم ابیها به زمین
دانی که چرا خاک ز دستش افشاند یعنی که تمام هستی ام بود همین!

تا که نامت بر زبان آمد ، زبان آتش گرفت / سوختم چندان که مغز استخوان آتش گرفت
حیدر آمدخاک همچون باد ، گرم گریه شد / خواست تا غسلت دهد ، آب روان آتش گرفت

نگاه سرد مردم بود و آتش / صدا بین صدا گم بود و آتش
بجای تسلیت با دسته ی گل / هجوم قوم هیضم بود و آتش

کمی از غسل زیر پیرهن ماند
کمی از خون خشک بر بدن ماند
کفن را در بغل بگرفت و بو کرد
همان طفلی که آخر بی کفن ماند

چنان داغت دلم غمناک کرده / که دست من تو را در خاک کرده
بجایت زینب مظلومه تو / غبار غم ز رویم پاک کرده

ز سوز دل کنم گریه برایت / که دیگر نشنوم زهرا صدایت
در و دیوار خانه با نگاهم / بیادم آورد آن ناله هایت

اگر محور به هر امکان علی بود / ولی بر فاطمه مهمان علی بود
کنار تربتت مظلومه زهرا / سر شب تا سحر گریان علی بود . . .

در ظلمت شب شهاب را می شستند
آیینه افتاب را می شستند
در چشمه خون چکان چشمان علی
پیمانه نور ناب را می شستند . . .

چه حالی داده دل را دست مادر / که می شستی زدنیا دست مادر
از آن سیلی مگر چشمت نمی دید / که می جستی مرا با دست مادر . . .

ای کاش که مرغ بام افلاک شویم / با گریه برای فاطمه پاک شویم
ایوان نجف شبی بمیریم اما / بین الحرمین کربلا خاک شویم

از گریه عرش،آسمان دریا شد / یک قطره چکید و مثل عاشورا شد
با شال عزا مرد غریبی می گفت: / ایام عزای مادرم زهرا شد

فاطميه آمد و آن همدم و مونس كجاست * شمع مي پرسد زپروانه گل نرگس كجاست / درعزاي مادرت يا بن الحسن يكدم بيا * تا نپرسند اين جماعت باني مجلس كجاست...

آب! بسوزد دلت
خاك! شود خاك عزا بر سرت
باد! پريشان شوى
چشم! الهى كه ببارى فقط
پيش نگاه شما ، مادر خورشيد سوخت...
التماس دعا

به تاج آسمان ها زهرا نگین است
به راز آدم و عالم زهرا امین است
به روز محشر شافع اهل زمین است
بی بی زهرا پاره تن رحمة للعالمین است

باید از فقدان گل خونجوش بود / در فراق یاس مشکی پوش بود / یاس ما را رو به پاکی میبرد / رو به عشقی اشتراکی میبرد..

مادر، دو بخش بیشتر ندارد. و ما هر چه می کشیم از بخش دوم است.
آجرک الله یا صاحب الزمان (عج)

از بارگاه قدسی و افلاکی خدا / آمد به گوش اهل سماوات، این ندا / فرمود پروردگار که ای آسمانیان / آمده عزای فاطمه، حیّ علی العزاء

زندگی ارزش ندارد بی ولای فاطمه
قلبم آرامش ندارد بی ولای فاطمه.
ای خدا جان را بگیراین عشق را از مامگیر
شیعه آسایش ندارد بی ولای فاطمه


 اين قدر پي قبر من مظلومه نگرديد * هر جا دلتان مي شكند قبر من آنجاست * هر جا كه عزا بر من مظلومه گرفتند * ساكت ننشينيد حسين و حسن آنجاست*
14صلوات نثارحضرت زهرا(س)

من با که گویم این که بهارم خزان شده
ماهم به خاک تیره غربت نهان شده
بانوی بی نشان که به هرسو نشان ز اوست
رفت از برم به قامت همچون کمان شده

مگه میشه فاطمیه اشکامون رو در نیاره
تقصیر چشمای ما نیست، نام زهرا گریه داره
شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت

چه تعبیری خدا در نقطه دارد / که تفسیری جدا هر نقطه دارد
به تعداد بهار عمر زهرا(س) / همین اندازه کوثر نقطه دارد . . .
(سوره ی کوثر ۱۸ نقطه دارد)

نمایان شد ز خط آتش و دود / که جرم فاطمه حب علی بود
پس از زهرا علی بی همزبان شد / اسیر امتی نامهربان شد . . .

عمریست رهین منت زهرائیم / مشهور شده به عزت زهرائیم
مُردیم اگر به قبر ما بنویسید / ماپیر غلام حضرت زهرائیم . . .

کدامین شب از آن شب تیره تر بود / که زهرا حایل دیوار و در بود
شبی کاندر هجوم تیغ بیداد / سرت را سینه زهرا سپر بود . . .
یا فاطمه (س)

یتیمان جز دو چشم تر ندارند / به غیر از خاک غم بر سر ندارند
چو مادر مرده ها باید فغان کرد / که طفلان علی مادر ندارند . . .